Gisteravond mijn lezing gehouden in de Hortus Botanicus. Het
was allemaal georganiseerd door mijn vriendin, die dat uitstekend heeft gedaan!
Ik ben er erg blij mee. Er kwamen ruim 20 mensen op de lezing af: vrienden,
bekenden en enkelen die ik nog niet eerder had gezien.
Ik heb mijn verhaal gehouden en na de pauze hadden we een
vruchtbaar gesprek over godsdienst en aanverwante zaken. De avond eindigde met
een borrel in het café van de Hortus. Een prachtige locatie!
Van het voorbereiden en geven van de lezing heb ik veel
geleerd, en het suddert allemaal nog door. Op deze weblog zal ik hierna ook de
tekst zetten, zoals ik die gisteravond heb voorgelezen, - wat een nieuwigheid
voor mij was, omdat ik presentaties doorgaans losjes en al improviserend doe,
aan de hand van enkele aantekeningen en met veel ruimte voor interactie. Dit
keer niet dus. Het bood mij de mogelijkheid om precies te kunnen zijn in wat ik
wilde zeggen. Het vergt nog enige oefening om dit voorlezen op een soepele
manier te doen. Iets voor de volgende keer!
Het voordeel van een logboek als dit is dat het me ‘dwingt’,
op een stimulerende wijze, om verder te gaan en door te zetten. Soms is het
nodig om de macht der gewoonte, en met name die van eerdere gewoontes, een loer
te draaien. (Zelfmotivatie gaat niet altijd vanzelf.)
En belangrijk voor het inhoudelijke proces: door iets te
zeggen realiseer ik me vaak pas wat ik wil zeggen en waarom. Dan ontdek ik al
doende waar het me om te doen is, gedreven door een scherpe en tegelijk vage
intuïtie die dan tot gestalte komt. En dat gebeurt niet zelden ook nog eens
achteraf, in een naijlende beweging van (zelf)bewustwording. Het krachtigst
werkt dit wanneer het ook publiekelijk gebeurt. Zoals gisteravond, in het geven
van een lezing, of in het schrijven van een weblog. Dat werkt verplichtend en
intensiveert.
Ik had me bijvoorbeeld helemaal niet gerealiseerd dat de
richting die mijn onderzoek voor de lezing had genomen, sterk was bepaald door
een ingrijpende jeugdervaring, toen ik wegliep van huis en de gevolgen die dat
heeft gehad voor mijn leven in de daaropvolgende jaren. De keuze van mijn
aandachtspunten blijkt direct aan dit gebeuren gerelateerd. (Godsdienst en atheïsme,
en niet gnosis, MRB, humanisme of marxisme, bijvoorbeeld, wat gezien het
onderwerp ook heel goed aan bod had kunnen komen.) Het is niet vreemd, maar het
drong pas tot me door toen ik vanochtend in bed nadacht over de gegeven lezing en de
reacties erop. Het effect van expressivisme!
En wat ik ontdek: schrijven is geweldig, wanneer het onmiddellijk gebeurt, heet van de naald, recht uit het hart, wanneer het (nog) brandt in mijn gemoed! En het risico nemen van (te) lyrisch worden. (Lyrische filosofie, kan dat?) Daarvoor ruimte en gelegenheid creëren de komende tijd, als vitaal onderdeel van mijn (her)ontdekkingsreis!
En wat ik ontdek: schrijven is geweldig, wanneer het onmiddellijk gebeurt, heet van de naald, recht uit het hart, wanneer het (nog) brandt in mijn gemoed! En het risico nemen van (te) lyrisch worden. (Lyrische filosofie, kan dat?) Daarvoor ruimte en gelegenheid creëren de komende tijd, als vitaal onderdeel van mijn (her)ontdekkingsreis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten