14 februari 2016

13 februari 2016


De middag in de Openbare Bibliotheek doorgebracht met mijn zoontje, elk met een thema om te onderzoeken. Hij wilde zich verdiepen in mythische dieren en vond al snel een rijk geïllustreerd boek boordevol fantastische wezens van over de hele wereld. Ik begon mijn speurtocht met Odysseus, met in gedachte het prachtige gedicht van Kaváfis ‘Ithaka’:

Als je op je tocht naar Ithaka vertrekt,
smeek dat je weg heel lang mag zijn,
vol avonturen, vol ervaring.
De Laestrygonen en de Cyclopen,
en de toornige Poseidon moet je niet vrezen;
zulke wezens zul je nooit vinden op je weg,
als je denken hoog blijft, als een uitgelezen
bewogenheid je lichaam en je geest bezielt.
De Laestrygonen en de Cyclopen,
de woeste Poseidon zul je niet ontmoeten,
als je ze niet met je meedraagt in je ziel,
als je ziel ze niet voor je ogen plaatst.

Smeek dat je weg heel lang mag zijn.
Dat er vele zomerse morgens zullen zijn
waarop je, met wat een voldoening, wat een vreugde
zult binnengaan in voor het eerst aanschouwde havens;
en dat je moogt vertoeven in phoenicische stapelplaatsen,
en daar goede waren kopen kunt,
parelmoer en koralen, amber en ebbehout,
en zinnestrelende parfums van elke soort,
zo overvloedig als je kunt zinnestrelende parfums;
en dat je naar veel steden in Egypte gaan moogt
om te leren en te leren van de wijzen.

Houd altijd Ithaka in je gedachten.
Daar aan te komen dat is je bestemming.
Maar overhaast de reis volstrekt niet.
Beter dat die vele jaren duren zal,
en dat je, oud al, landen zult op het eiland,
rijk met alles wat je onderweg hebt gewonnen,
niet verwachtend dat Ithaka je rijkdom geven zal.
Ithaka gaf je de mooie reis.
Zonder dat eiland was je niet op weg gegaan.
Verder heeft het je niets meer te geven.

En als je het armelijk vindt, Ithaka misleidde je niet.
Zo wijs als je bent geworden, met zoveel ervaring,
zul je begrepen hebben wat Ithaka’s betekenen.

Over Odysseus was niet veel méér te vinden dan het bekende verhaal, in meerdere versies en beschouwingen, inclusief speurtochten naar de ‘oorspronkelijke’ reis en de wereld van Homerus, - niet iets wat mij nu interesseert. Het thema dat voor de komende tijd op mijn aandachtsagenda staat – wanneer werk het me toestaat – is ‘ontworteling, vrijheid & existentiële migratie’. Ik weet niet goed hoe op gang te komen, te meer daar mij nauwelijks literatuur bekend is over dit onderwerp. Wel over vrijheid, uiteraard, maar niet in combinatie met de andere twee. Daarom dacht ik, laat ik beginnen met de ‘vervreemding’, in avontuur en reizen.

Om meer in de sfeer te komen, zocht ik vervolgens boeken over Alexander de Grote, over Marco Polo, Columbus en ontdekkingsreizigers, tot en met Darwin en zijn reis op de Beagle, en de reisverhalen van Cees Nooteboom. Spannende werelden! (Hoe dit te verbinden met denken? Avontuurlijk denken!) Groot contrast met de plek waar ik mijn onderzoekje deed, de bibliotheek. Goed voor de inspiratie, evenwel.

Hoe verder?




Geen opmerkingen:

Een reactie posten